forum nauk o rodzinie

magfloyd · Wysłany: Śro 19:03, 01 Mar 2006 Temat postu: metodyka pracy socjalnej!!!

hello może ma ktosik notatki z socjalnej fajnie byloby jakbyscie zamiescili, bo niestety od piatku oczekujemy poprawki ..... Sad

pozdrawiam i z góry dziękuje.... Smile

kozaczek · Wysłany: Śro 19:08, 01 Mar 2006 Temat postu:

ja też się dto tej prośby dołanczam Confused

Niestety

Aska · Wysłany: Czw 0:27, 02 Mar 2006 Temat postu:

mam tylko niektóre wyklady mam nadzieje ze sie przydadza

Metodyka pracy socjalnej. Wykład I 07.10.2005

Praca z jednostką i z rodziną
Praca z przypadkiem indywidualnym.

Rodzina jest specyficzną grupą społeczną
Pewną niepodzielną całością
Złe funkcjonowanie jednego z jej członków, zaburza funkcjonowanie rodziny jako całości.
Chcąc pomóc jednemu z członków, nie można zapomnieć o pomocy dla całej rodziny.

Cel pracy socjalnej- polepszenie funkcjonowania społecznego przedmiotu.
Prawidłowe funkcjonowanie społeczne:
Równowaga między potrzebą niezależności a potrzebą przynależności.
Pomoc polega tu nauce niezależności, albo na kształtowaniu przynależności do jakiejś grupy
Odpowiednie ustawienie zakresu odpowiedzialności (zarówno osobistej, jak i za inne wartości, również pozaosobowe)
Człowiek nie uchyla się od odpowiedzialności, którą został obarczony, ale też niw ogranicza podmiotów, za które odpowiada. Odpowiedzialność za siebie: za to co się myśli, mówi, czyni (zarówno te, których się dokonało, jak i te, których się zaniechało)
Prawidłowe wyznaczanie sobie celów życiowych.
Samorealizacja, to nasz plan życiowy- realizujemy go dla siebie, ale nie można zapominać, że dzieje się to wśród ludzi. Powinniśmy w nim uwzględnić to, co możemy zrobić dla innych- element allocentryczny i egocentryczny muszą być w równowadze, należy się koncentrować na wzmacnianiu zalet, a nie na redukcji wad.
Umiejętność nawiązywania i podtrzymywania kontaktów, wspomaganie w budowania kontaktów z innymi, już na polu rodzinnym (rodzina jest podstawowym środowiskiem nauki nawiązywania kontaktów).
Aktywność społeczna animowanie, pobudzanie aktywności mającej na celu tworzenie pewnego dobra wspólnego.

Charakterystyka perspektyw analitycznych dotyczących jednostki (przypadku indywidualnego).
Podmiot uwikłany w problem
Wykonawca działań pomocowych wymiar relacyjny (osobowy)
Typ powiązań między nimi
Podstawowe działania:
Planowanie
Realizacja wymiar procesualny (procesowy)
Ewaluacja, itd.
Czas trwania Wymiar temporalny (czasowy)
Częstotliwość, itd.

Fazy, modele, czas realizacji, udział instytucji- procesualny
Prawidłowo ukierunkowana praca socjalna powinna zaczynać się od zaspokajania podstawowych potrzeb człowieka. Potem następuje próba zaspokojenia potrzeb wyższych.
Wsparcie materialne jest w wielu przypadkach konieczne, ale na tym pomoc nie może się kończyć.
Należy przeciwdziałać wielopokoleniowemu syndromowi wyuczonej bezradności.

Wymiar relacyjny:
Charakterystyka klienta (stęp do pracy socjalnej II semestr)
od tego jaką wykazuje postawę zależy to jak będą się kształtować relacje z pracownikiem socjalnym.
Charakterystyka osoby pomagającej
Wiedza
Umiejętności profesjonalizm
Postawa etyczna
Zawód pracownika socjalnego dotyczy służby społeczeństwu, dlatego tak ważne jest to, jakim człowiekiem jest prywatnie, musi mieć „poczucie misji”, aby być sprawnym w swoim zawodzie.
Pewien zasób wiedzy o sobie i przekonanie, że siebie należy poznawać i nad sobą pracować.
Obronie celów życiowych: plan ich realizacji
Ciągłe gromadzenie wiedzy o człowieku
Reprezentowany system wartości.

Aska · Wysłany: Czw 0:28, 02 Mar 2006 Temat postu:

Metodyka pracy socjalnej. Wykład II14.10.2005

Perspektywa procesualna:
Charakterystyka procesu interwencji:
Charakterystyka modeli pracy socjalnej i przypadkiem indywidualnym
Analiza procesu pod względem czasu
Analiza procesu pod względem uczestniczących podmiotów.

Perspektywa relacyjna:
Charakterystyka podmiotu uwikłanego w problem
Charakterystyka osoby pomagającej
Charakterystyka relacji między nimi

Charakterystyka klientów:
Pod względem problemu ich dotyczącego
Sposób w jaki poszukują pomocy, jak trafiają do pracownika socjalnego
Dobrowolny- zgłaszają się sami
Sygnalizowani- ktoś ich zgłasza (sąsiad, rodzina, pedagog szkolny)
Poszukiwani- pracownik socjalny sam ich szuka
Skierowani- skierowani przez inne instytucje
Najczęściej klienci poszukują konkretnej pomocy (zazwyczaj finansowej) i tyle, nie szukają źródeł i długofalowych rozwiązań, nie interesuje ich dalsza współpraca, mimo iż często przychodzą z własnej woli.

Charakterystyka pracownika socjalnego:
Profesjonalizm
Wiedza
Umiejętności
Odpowiednia postawa etyczna
Pomiędzy życiem prywatnym a kompetencjami zawodowymi istnieje bardzo silny związek. Cechy charakteru mają wyraźny wpływ na to jak pracownik socjalny wykonuje swój zawód.
Ciągłe samopoznawanie i dokonywanie samooceny, źródłem tych informacji są inni ludzie, ale również wytwory kulturowe (przez refleksje), wiedza profesjonalna.
Klient o wiele lepiej przyjmuje rady oparte na własnych doświadczeniach pracownika socjalnego (przykład), niż czcze cytowane regułki (autentyczność).
Światopogląd, system wartości, podejmowanie próby odpowiedzi na pytania egzystencjalne, refleksja nad samym sobą, nad sensem własnej egzystencji. Niektóre wydarzenia skłaniają do rozmyślań nad sobą i sensem własnego życia. W zawodach 0pomocowych te refleksje są konieczne.
System wartości ma każdy człowiek, nawet jeśli nie jest tego świadomy, są one nam przedstawiane w procesie socjalizacji, część z nich przyjmujemy, inne odrzucamy świadomie. System ten zmienia się z biegiem lat, są jednak wartości dla każdego fundamentalne, które zazwyczaj pozostają niezmienne. Nasze przekonania w dużej mierze wpływają na nasze postępowanie, również na gruncie zawodowym, np. podejście do klienta.
Odniesienie do człowieka ogólnie (czy jest dobry, czy zły?)
Stosunek do kobiet i mężczyzn
Poglądy na temat relacji kobiet z mężczyznami
Odniesienie do czasu przemijalności (żyjemy przeszłością, czy przyszłością), (czy żyjemy chwilą?)
Znaczenie doświadczenia życiowego, korzeni
Wykorzenienie (alienacja)
Zakorzenienie (afiliacja)
Obecność w naszym życiu grup odniesienia jest bardzo ważna, często pomoc polega na docieraniu do korzeni, poszukiwania grup odniesienia
Styl życia, który prowadzimy
Pracownik socjalny powinien być dla klienta wzorem i autorytetem, dla tego to, jak życie ma znaczenie w procesie pomocowym.

Pracownik socjalny jako wykonawca zawodu:
Musi być profesjonalistą
Wiedza, umiejętności, moralność przenikają się nawzajem, determinują się \wzajemnie, uzupełniają się
Relacje klient- pracownik socjalny
Cel jej nawiązywania
Czas trwania
Struktura ustawienia w niej osób
Wymiar zaangażowania w jej realizacje.
Cel nawiązania relacji
Jest wysoce zadaniowa
Cel pomocowy
Czas trwania relacji
Czas ograniczony, nigdy na całe życie
Nie zawsze z góry określony
Ustawienie stron w relacji
Konieczna jest współpraca obu stron
Podległość i nadrzędność ( pracownik socjalny w pewien sposób dominuje nad klientem, który uznając go za profesjonalistę poddaje się jego woli)
Partnerstwo wspólne uczestnictwo w procesie (do tego dąży pracownik socjalny w czasie trwania relacji)
Zaangażowanie w tworzenie relacji
Pracownik socjalny zawsze jest zaangażowany od samego początku
Klient nie zawsze wykazuje zaangażowanie
Zadaniem pracownika socjalnego jest zmotywowanie klienta do współpracy, dopiero kiedy klient się zaangażuje zaczyna się właściwy proces pomocowy.

Relacja jest bardzo ważnym elementem pracy socjalnej. Są takie modele, gdzie jest to element najważniejszy, np. wsparcie emocjonalne.

Zasady budowania relacji:
Podstawową wartością jest tu godność człowieka, niepowtarzalna wartość człowieka jako myślącej ludzkiej istoty. Nie ma ludzi gorszych i lepszych, nawet niepełnosprawność intelektualna nie uwłacza godności człowieka.
Zasada indywidualności, indywidualizacji- człowiek traktowany wyjątkowo, jako niepowtarzalna ludzka jednostka, konkretny człowiek X. Człowieka należy traktować podmiotowo!

Aska · Wysłany: Czw 0:28, 02 Mar 2006 Temat postu:

Metodyka pracy socjalnej wykład 4 28.10.2005

c.d - zasada samo stanowienia
- zasada akceptacji
potrzeba akceptacji własnych uczuć( ekstrawertycy : introwertycy)
- w jakim stopniu pracownik socjalny powinien odsłaniać się ze swoimi uczuciami przed klientem?
• Powinien być autentyczny
• Ma prawo komunikować klientowi swoje emocje
• Nie powinien wykraczać poza granice profesjonalizmu
• Ekspresja uczuć negatywnych musi być mocno kontrolowana
• Wyrażanie emocji w odpowiedniej formie- nie poniża, nie rani
• Nie prowokuje uczuć negatywnych w klijęcie
- czy pracownik socjalny ma prawo ingerować w ekspresje uczuć w ekspresje uczuć klienta?
• Osoba uwikłana w problemy często nie panuje nad emocjami , może zarówno okazywać je zbyt mocno jak i tłumić je w sobie
• Należy dać mu szanse na odblokowane i ustabilizowanie
potrzeba zachowania dyskrecji , poufności
• Częste mówienie o swoich problemach jest trudne i nieprzyjemne zachowanie tajemnicy pomaga się otworzyć
• Nie należy zadawać zbyt drażniących pytań , inwazyjno – filtrujących
• Przekazane informacje ma zachować dla siebie
• Pewne informacje takie jak np. maltretowanie dziecka należy ujawnić , zatajenie ich jest dużym przewinieniem – należy o tym poinformować kienta w kontrakcie wstępnym

Wymiar procesualny

 Analiza przebiegu faz procesu pomocowego
 Charakterystyka modeli pracy socjalnej
 Analiza czasy trwania procesu pomocowego
 Podmioty włączone w sieć pomocową

MODELE:

- Praca socjalne czerpie wiedzę z różnych dziedzin (psychologia, socjologia)
- Na bazie tych założeń tworzy działania stosowane w praktyce
model inwencji kryzysowej
 Dla pracy z jednostką
 Dla pracy z rodziną
 Pracy z grupami
 Modele pracy w środowiskach lokalnych i gr. Problemowych
 Modele nolistyczne- ogólne właściwe w różnych sytuacjach
 Modele oparte na jednej teorii- monistyczne
 Modele eklektyczne – oparte na różnych, przenikających się teoriach

Rodzina jako przedmiot zainteresowania pracy socjalnej
• Rodziny szczególne – dysfunkcyjne lub zagrożone dysfunkcyjnością rodziny problemowe
• Zaburzanie struktury lub funkcji

Przyczyny nieprawidłowości w funkcjonowaniu pomocy socjalnej
• Zewnętrzne – egzogenne
• Wewnętrzne- endogenne
• Problemy związane z obejmowaniem ról w rodzinie
• Problemy wynikające ze zmiany statutu członków rodziny
• Problemy wynikające ze zmiany np. miejsca zamieszkania
• Nietypowy układ strukturalny rodziny ( rodzina niepełna jest potencjonalną rodziną dysfunkcyjną)
• Zaburzenie relacji w diadzie małżeńskiej – dysfunkcja więzi

Rodziny adopcyjne i zastepcze
- Bezrobocie
- Zdarzenie losowe
- Katastrofa naturalna
- Uzależnienia
- Przestępczość prostytucja
- Heterogeniczność

Aska · Wysłany: Czw 0:29, 02 Mar 2006 Temat postu:

Metodyka pracy socjalnej wykład 5 4.11.2005

Rodzina dysfunkcyjna : ( wskaźnik dysfunkcyjności rodziny)

- pracownik socjalny ma możliwość wglądu tylko w niektóre aspekty życia rodzinnego
Rozmowy
Obserwacje
Projekcyjne badania rodziny
- łatwiej jest rozpoznać problem rodziny przez kontakt z dziećmi niż z dorosłymi członkami rodziny- człowiek dorosły często przybiera różne maski jest mniej autentyczny

Dziecko:
Nieodpowiednio ubrane
Bez drugiego śniadania
Z widocznymi oznakami agresji

Dorośli:

rodzina zawsze stanowi ważną grupę odniesienia ale nie zawsze jest to grupa odniesienia pozytywnego
częste wypowiadanie opinii o rodzinie jako takiej

Rodziny:

generalna nieumiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach
- prawidłowy - władzy
- nadopiekuńcze
- chaotyczne
- uwikłane
- poczucie wartości
- zaspokojenie potrzeb psychicznych
- zdolność- utrzymywania stabilnych relacji i więzi
- umiejętność- okazywania uczuć-
- umiejętność- radzenia sobie w sytuacjach trudnych
zaburzenia w komunikacji( kłótnie, wrzaski, ciche dni)

Cykl życia rodzinnego :

- rodzina tak jak człowiek również ma swoje „kryzysy rozwojowe”
przedparentalna
parentalna
postparentalna
cykl normatywny
- tworzenie zalążka rodziny- zawarcie znormalizowanego małżeństwa
- decyzja o posiadaniu dzieci
- kresem małżeństwa jest śmierć- jednego z małżonków
- te normy ulegają zmianom , utrudnia to charakterystykę rodziny w aspekcie normatywnym
- często partnerzy nie zakładają posiadania dzieci
- małżeństwa często kończą się rozwodem

najważniejsze jest la rodziny to jak układają się relacje i diadzie małżeńskiej

W Momocie zawierania małżeństwa i tworzenia rodziny młody człowiek powinien być samodzielny / niezależny od rodziny z której pochodzi

Faza przed parentalna:

- tworzenie relacji z małżonkiem
- budowanie realistycznego spojrzenia na siebie nawzajem
- odnajdywanie płaszczyzny relacji z rodzinami pochodzenia małżonków
- budowanie relacji z dotychczasowymi środowiskami
- nastawienie do prokreacji

Faza parentalna

- zaczyna się już w Momocie poczęcia
kobieta koncentruje uwag na dziecku, mężczyzna czuje się odtrącony
ustawienie prawidłowych relacji rodzice – dziecko, dziecko – dziadkowie
kryzysy rozwojowe dziecka
syndrom detronizacji jedynaka
konieczność przeformowywania relacji z dorastającymi dziećmi

kozaczek · Wysłany: Pon 10:22, 06 Mar 2006 Temat postu:

zawsze to coś Cool

magfloyd